JUSTICE IN TRANSPORT AS JUSTICE IN ACCESSIBILITY, Karel Martens

Verkeer en vervoer is een belangrijk veld van overheidsingrijpen, zowel in het bepalen van institutionele orde als in het beheren van en investeren in vervoersvoorzieningen. Hoe dit geheel fatsoenlijk in te richten en te sturen is niet zomaar te beantwoorden. Karel Martens van de Radboud Universiteit Nijmegen houdt zich al langere tijd bezig met deze vraag. Wat is een rechtvaardige verdeling van mobiliteit in een maatschappij? In het artikel hier gaat hij uit van de benadering van Michael Walzer in  Spheres of Justice.

Drie vragen moeten worden beantwoord:

1.Wat is de sociale betekenis van het goed 'vervoer' ?

2. Rechtvaardigt de sociale betekenis van vervoer het te zien als een aparte 'sfeer' ?

3. Zo ja, welk verdelingsprincipe zou dan leidend moeten zijn voor de verdeling ervan ?

Het antwoord van Martens op vraag drie is: maximaliseer de gemiddelde bereikbaarheid binnen de randvoorwaarde van de breedte van de verdeling ervan (het maximax principe).

Dit zou een andere grondslag van transportplanning betekenen dan de nu gebruikelijke. Planning op basis van demand-based modellen neemt  vervoersgedrag uit het verleden ingekleurd door koopkrachtverschillen als uitgangspunt en zorgt er zo voor dat 'transport' niet werkt als een aparte 'Sphere of Justice', waar er toch goede argumenten voor zijn om dat wel te doen.

Karel Martens, Justice in transport as justice in accessibility; applying Walzer's 'Spheres of Justice'  to the transport sector (in:Transportation, 2012)